Πέρμεκε, Κόνσταντ

(Permeke, Αμβέρσα 1886 – Οστάνδη 1952). Βέλγος ζωγράφος και γλύπτης, ο μεγαλύτερος σύγχρονος ζωγράφος της χώρας του μετά τον Ενσόρ. Στις ακαδημίες της Μπριζ και της Γάνδης, όπου παρακολούθησε μαθήματα, διδάχτηκε την υστεροεμπρεσσιονιστική τεχνοτροπία. Το 1909 εγκαταστάθηκε στο Λετέμ-Σεν-Μαρτέν και ίδρυσε με τον Γκιστάβ και τον Λεόν Ντε Σμετ, τον Φριτς βαν ντεν Μπέργκε και άλλους την «ομάδα της δεύτερης σχολής του Λετέμ». Το 1914 τραυματίστηκε βαριά στην υπεράσπιση της Αμβέρσας και τα υπόλοιπα χρόνια του πολέμου παρέμεινε στη Μεγάλη Βρετανία. Τότε, αναζητώντας νέους εκφραστικούς τρόπους, έφτασε για πρώτη φορά σ’ ένα συγκεκριμένο προσωπικό αποτέλεσμα. Από το 1925 μέχρι τον θάνατό του δεν εγκατέλειψε σχεδόν ποτέ τη Γιάμπεκε (Μπριζ). Η κατοικία του εκεί έχει σήμερα μετατραπεί σε Μουσείο Πέρμεκε. Η ζωγραφική του, με τα πηκτά και βαθιά χρώματα και τις ισχυρές και ογκώδεις μορφές, μπορεί να τοποθετηθεί στο εξπρεσιονιστικό ρεύμα, με την προϋπόθεση ότι θα αναγνωριστεί η βαθιά πρωτοτυπία της, που χαρακτηρίζεται από την άρνηση των έντονων εξπρεσιονιστικών χρωματισμών και τον εντελώς διαφορετικό τρόπο όρασης του ανθρώπου και της φύσης. Κόνσταντ Πέρμεκε: «Εργάτης» (Συλλογή Σαρτζεντίνι, Ρώμη).